مدح و ولادت امام محمد باقر علیه‌السلام
نازم به سَروری كه زبورش ز كوثر است داود اهـل بیت صـدایـش رسـاتـر است یك سـوره از زبـور گـلسـتـان هـل اتی دنـیـایـی از فــضـائـل آل پـیـمـبر است یك آیـه از صـحـیـفـۀ سجّـادیـه بخـوان وانگه ببین كه سورۀ نورش چه محشراست هركس كه آن صدای رسا را شنید، دید حتی سكوت هم كه كند عین حیدراست یـعــقـوب آل فـاطـمـه حــالا پـدر شـده آمد محـمدی كه به او روح پیـكر است نسل رسـول، نسل عـلی، نـسل فـاطـمه بسته به این ولادت و مولود انور است هم هاشمی است،هم علوی هم محمدی نسلش حسینی وحسنی، فخر داوراست اول مـحــمـد آمـد و بـعــداً عـلـی ولـی اینجا علی ز قـبـل محمد مصـوّر است او زادۀ خـلـیـلِ سـر افـرازِ نـیـنـواسـت آزادۀ ذبــیـحِ خـدا سـبـط صـفـدر اسـت او نــاشــر حــقــایــق دیـن مــحــمـدی احـیـاگــر عــلـوم خـداونـد اكـبـر است آگـاه از عـوالـم غـیب و شـهـود اوست از قلّه‌های علم و عمل بلکه برتر است در یـك كـلام مـرتــبـۀ بـاقــر الـعــلـوم مولای هفت سرور و بابای جعفراست در وصف اوهرآنچه سخن هست نارساست جز اهل بیت هرچه بیان است بی‌بر است قرآن هر آنچه وصف اولو الامر می‌كند دربـارۀ پـیـمـبــر و آل پـیــمـبــر اسـت او كیست وصفش این همه توحید آور است اوكیست كه به گلشن ارباب مِهتراست با این همه فـضـایـل گویای حـضرتش تـاریـخ او مــؤیِّــدِ مـیـلاد دیـگـر است او یـادگـار نهـضت سـالار كـربـلاست دامن نـشین عـمّـۀ سـادات لشگـر است تا كربلاست،زینتِ دوش عموی خویش وز كـربلا، نظاره گر هـیجده سر است او راوی تـمــام شـهـیــدان نـیـنـواسـت اوشاهد سه ساله و نُه ساله دختر است او دیـده است نـالـۀ رأس الـحـسـیـن را او دیده است طشت طلا تیر آخر است او دیـده اسـت ذبــح عـظـیــم قــتـال را اودیده است تیزی خنجربه حنجر است او دیده است پـردگـیـان را مـیان شهـر او دیده است عمّۀ سادات مضطـراست او دیـده اسـت هـلـهـلــۀ اهــل شــام را او دیده است دیدۀ بابا ز خون تر است |